Adaptacja

Często małe dzieci w pierwszym okresie niechętnie chodzą do żłobka, płaczą, krzyczą. Nie wynika to z tego, ze spotyka ich u nas krzywda. Przyczyną takiego zachowania jest obawa dzieci przed nieznanym „nowym” w myśl zasady: „boimy się tego, czego nie znamy”. Przychodzenie do żłobka małych dzieci wiąże się często z całkowitą zmianą dotychczasowych przyzwyczajeń dziecka, rytmu dnia oraz ludzi, które dziecko otaczają. Dotychczas dziecko spędzało czas najczęściej tylko ze swoja rodziną , gdzie czuło się pewnie i bezpiecznie.

O powodzeniu procesu adaptacji decyduje wiele czynników o zróżnicowanym podłożu, ale dokładamy wszelkich starań, aby nasi podopieczni czuli się komfortowo, a rodzice bez obaw rozstawali się z dzieckiem.

Proces adaptacji dziecka do nowego środowiska wymaga czasu, dlatego tłumaczenie dziecku, że „wszystko będzie w porządku” i „nie bój się” nie odniosą zamierzonego skutku uspokojenia dziecka. Aby lepiej zrozumieć to co odczuwają w tym momencie życia wasze dzieci należy porównać to do zmiany pracy. Najważniejszą potrzebą jest w takiej sytuacji potrzeba bezpieczeństwa, którą gwarantują wykwalifikowane i doświadczone opiekunki żłobka. Kiedy przebrniemy przez ten etap zaadoptowania i poznania Waszych dzieci będą chętne do odkrywania i poznawania otaczającego miejsca. Odkrywanie nieznanego przyniesie dziecku zadowolenie i satysfakcję.

Nasze rady, które mogą stać się pomocą w procesie adaptacji Waszego dziecka:

1

W okresie poprzedzającym przyjście dziecka do żłobka, zapoznajemy się z planem dnia placówki i staramy się jeśli to możliwe wprowadzić podobny rytm w naszym domu.
2

W miarę możliwości starajmy się odbierać dziecko wcześniej, na przykład po obiedzie. Niech pobyt w placówce będzie poprzedzony rozmową, na temat tego gdzie jedzie, jak długo tam pozostanie i kto je odbierze.
3

Przed wyjściem do żłobka nie zapominamy o zjedzeniu śniadanka. Zdarza się bowiem tak, szczególnie w przypadku tych najmłodszych dzieci, że pod wpływem emocji wynikających z rozstania z rodzicem maluchy w pierwszych dniach odmawiają jedzenia.
4

Nie żegnamy się z dzieckiem zbyt długo. Wydłużanie pożegnania powoduje napięcie emocjonalne, które zazwyczaj kończy się płaczem. Stosujmy zasadę czułego, ale krótkiego pożegnania
5

Nie zabieramy dziecka do domu, jeśli płacze przy rozstaniu. Jeśli zrobimy to choć raz, dziecko będzie wiedziało, że łzami może wymusić wszystko.
6

Przy odbiorze dziecka witamy je serdecznie i ciepło.
7

Wykazujemy zainteresowanie tym, co dziecko robiło w żłobku.
8

Po powrocie do domu dbamy o to, by dziecko było w centrum naszej uwagi. Ono potrzebuje czuć, że jest ważne i kochane, szczególnie w czasie zmian jakie w tym momencie przechodzi.